Waarom ik het onkruid er nu wel met wortel en al heb uitgetrokken

Geen heel epistel deze keer, slechts enkele updates.

Mijn geliefde in de tuin die we ‘tuin 2’ noemen.

‘Het liefst zou je natuurlijk met een nagelschaartje, heel precies, alleen de planten weghalen die weg kúnnen’, zegt ecoloog Kars Veling in NRC over het maaibeleid in de Nederlandse bermen. In mijn vorige blogpost schreef ik dat ik met een snoeischaar ongewenste planten uit de moestuin had weggeknipt. Verwijderen met wortel en al zou de structuur van de grond beschadigen, zo had iemand ons verteld. Omdat sommige wilde planten wel erg snel teruggroeien, hebben we een deel ervan alsnog met wortel en al verwijderd, tijdens het handmatig rooien van aardappelen. Dat tast de structuur van de grond sowieso aan, doordat de piepers ondergronds groeien en je ze al wroetend moet opsporen. De meeste aardappels zijn geoogst.

Een week of twee geleden las ik in NRC een verhaal over de wilg, met mooie foto’s door Saskia van de Boom. In het artikel komen enkele zogenoemde ‘wilg-believers’ aan het woord die pleiten voor meer wilgen in Nederland, door te wijzen op de vele voordelen ervan voor biodiversiteit en menselijk gebruik. Enige tijd voor het verschijnen van dat artikel schreef ik zelf ook iets over de wilg, en we fantaseren inmiddels over het aanleggen van een wilgenplantage. Of dat economisch houtsnijdt, gaan we uitzoeken. Natuurlijk hoeft ook weer niet heel het land vol wilgen te staan. 

Verder geen epistel deze keer, nog wel wat updates. Het is tenslotte een nieuwsbrief:

• Vriend en filmmaker Jonathan Sipkema was op bezoek, en heeft beelden geschoten voor een vervolg op zijn korte documentaire Mijn vriend Henk, die hij een jaar geleden heeft gemaakt. Hij heeft zich ook in het zweet gewerkt met klussen in en om het huis, we hebben gezellig gegeten en gedronken en heel aardige gesprekken gevoerd over het boerenleven en de zorg voor de aarde.

• Een lokaal houtbedrijf is gisteren begonnen met het kappen van eucalyptussen en andere ‘productiebomen’ rondom ons huis. Ik schrijf deze update met het geluid van kettingzagen en vallende bomen op de achtergrond. Het doet denken aan The Overstory van Richard Powers, een ingenieuze roman over Amerikanen die allemaal iets hebben met bomen, en zich tegen de kap van grote, oude redwoods verzetten door zich in boomhutten op te houden en aan stammen vast te ketenen. Rondom ons huis staat dan wel geen oerbos, maar om de kap van aangeplant bos van zo dichtbij te ervaren voelt niet goed, en het laat een enorme ravage achter.

• De dieren. Negen kuikens hebben de dood gevonden, waarschijnlijk doordat een van onze honden – een jonkie nog – ze iets te wild tussen de kaken heeft genomen. Vanwege de komst van het varken Peppa, dat samen met de kippen in de stallen overnacht, hadden we overdag de staldeuren open gezet. Daar maakten de honden gebruik van om op zoek te gaan naar eieren en kippenvlees. Door een nieuw hek te bouwen en een schrikdraad te spannen, kunnen de honden de stallen niet meer in, terwijl het varken en de kippen nog wel naar buiten kunnen. Het belang van hekken en grenzen op de boerderij is eens te meer aangetoond.

• De pups van Luka en Vecino zwalken vrolijk rond, dronken van de moedermelk. We zoeken baasjes voor ze en hebben een kleurrijke oproep verspreid. Ook voor de kittens zoeken we nog adoptieouders. 

• De plaatselijke steenhouwer is bijna klaar met het repareren van de muur op zolder en het plaatsen van een raamkozijn. Ik heb specie (kalkmortel) leren mengen en meegeholpen de muur dicht te metselen. Doordat alle stenen een andere vorm hebben, was dat een aardige puzzel, en doordat sommige keien erg zwaar waren en ik onder een schuin dak stond, was het fysiek slopend – erg anders dan acht uur achter de computer zitten, maar ook heel leuk. 

• Het regent, we dragen wollen truien, hebben de houtkachel aan beneden en ik zit boven met een slaapzak om mijn schouders te typen. Zomer in Galicië! Er staat soep op het vuur en we hebben net pruimen ontpit om jam van te maken. Hoog geitenwollensokkengehalte, maar we waarderen de romantiek ervan!

Het ontpitten van pruimen om er jam van te maken.

Bedankt voor het lezen. Heb je je nog niet ingeschreven voor deze nieuwsbrief, dan kan dat via deze knop:

Henk Bovekerk
Penagateira, 28 juni 2024